Margôt Ros

Actrice, komediemaker, schrijfster en regisseuse Margôt Ros staat in december exclusief in het Parktheater met haar solovoorstelling Brabantse nachten zijn lang. Eén ding is zeker: het wordt een avond om niet te vergeten. 

 Voor diegene die zeker willen weten of het leuk wordt, Margôt vertelt het zelf:  

‘‘Midden in de winter gaan we het laten zinderen in het Parktheater waar ik ooit voor het eerst het podium op ging. In polonaise komen we langs de markante types en goeie anekdotes uit mijn jeugd en ‘ons pa’ krijgt van mij de terechte hoofdrol. Ik kom met mooie, sterke verhalen, ondertussen draai ik een plaatje en zing ik vast ook nog een mooi lied. Misschien zingen we wel met z’n allen.  

Een tragikomische avond op de rand van echt gebeurd en absoluut verzonnen. In mijn geboorteplaats. Ik ga voor: hilarisch, schrijnend, sprankelend en soms pijnlijk. Ik vertel over familieruzies die totaal uit de hand lopen, de ontmaagding met carnaval, troostende worstenbroodjes en andere kroonjuwelen van Brabant. Ook leuk voor mensen die toevallig van buiten deze regio komen.  

In Brabantse nachten zijn lang zie je hoe je tot het allerlaatste moment het leven kan vieren – en dat goed sterven echt een kunst is. Het wordt een bonte avond in mijn eentje. Samen met jullie.’’ 

Margôt Ros is actrice, komediemaker, schrijfster en regisseuse. Ze bedacht en schreef met Maike Meijer de televisieserie Toren C die vanaf september 2008 door de VPRO wordt uitgezonden. Ros en Meijer spelen in de serie zo’n veertig typetjes.

Margôt is op dit moment druk bezig met de ontwikkeling van haar eerste solovoorstelling, die in december exclusief te zien zal zijn in het Parktheater in Eindhoven: “Het is een mix van cabaret en toneel en gaat over mijn leven, over wat mij bezighoudt. Het heet Brabantse nachten zijn lang en het wordt met een brok in je keel keihard lachen. Ik ga terug naar mijn roots, ik ben Eindhovense, hè?”

Voor de voorstelling zal Margôt inspiratie putten uit haar eigen jeugd en Brabantse familie. “Mijn moeder was de oudste van vier meiden in een gezin van acht kinderen, en heeft alleen maar gewerkt. Wassen, koken, naaien, het hele huishouden. Terwijl de jongens mochten leren. En dan woonden er ook nog een strenge opa en oma in. Nog steeds leeft bij haar het idee: jezelf toestaan te genieten kan niet openlijk. ‘Pas als ge keihard gewerkt hebt, kunde iets leuks doen.’ Haar arbeidsethos heb ik zeker, maar ik kan wél enorm genieten.

We woonden in de Bennekel, toen een niet zo’n beste buurt in Eindhoven. Mijn ouders hadden samen een kruidenierswinkel, later een supermarkt. Een supermarkt is ook een soort een theater: je doet de winkeldeur open, zegt goedemorgen en je maakt iedereen blij. Met de waren die je mooi hebt neergezet, de verse groenten, de keurig gespiegelde vakken en het praatje dat je maakt. Díe energie heb ik van haar: ik ga het je naar de zin maken, zorgen dat je vrolijk de winkel uit gaat.”

Klik HIER om Toren C fragmenten te kijken!