André Manuel

Het Goddelijke Lichaam is het tweede deel van een nu al belachelijk succesvol drieluik over de mens, de mensen en de mensheid. Het Goddelijke Lichaam is voor alles een voorstelling over vlees. De hamlap. De micropenis. Kanonnenvoer. Borstvergrotingen. Protheses. IJdelheid. Snijwonden. Knietjes die al dan niet gegeven worden. Over varkensboeren en de ruggengraat. Over orgaanhandel in de Gouden Eeuw en de vraag of je een slaaf mag vragen toch vooral op jouw gezondheid te letten. En een paar bipsen. Bloot.

Het Goddelijke Lichaam gaat over het gemak waarmee we anderen laten sterven en de moeite die we vervolgens zelf hebben als er om offers gevraagd wordt. Over Gehakt en Gaza. Over Mee-eters en Marioepol. Over Voetbalwedstrijden en de bank vol Vleesvervangers. Over alles. En Niks. Natuurlijk komt de Vegetarische Slager langs. Op rolschaatsen. Ook hebben we een indringend gesprek met een fistel. En we gaan praten over de eigenaardige wens van sommigen om zo gezond als maar enigszins mogelijk is de laatste adem uit te blazen. Verder gaat het natuurlijk over X-benen. Die neemt Manuel zelf mee. En over kannibalen. En waarom dat weleens de redding zou kunnen zijn van heel veel donders schattige varkentjes.

Het Goddelijke Lichaam! U mag het aanraken! Graag!

Parool over Het Goddelijke Lichaam

‘Zijn gestrekte been vertoont amper signalen van slijtage.’ […] ‘Voor slechte verstaanders lijkt Manuel misschien écht de bullebak die hij speelt. Toch zijn die snoeiharde grappen vooral een medicijn dat hij zichzelf voorschrijft om al het onrecht aan te kunnen.’ […] ‘betoog met heerlijke oneliners’.

NRC over Het goddelijke lichaam

‘In zijn negentiende cabaretvoorstelling staat de Twentse André Manuel met zichtbaar plezier op de teentjes van zijn publiek. Dat zorgt voor wat ongemak en wrijving, maar is ook spannend.’ […] ‘Op snerpende elektrische gitaar zingt hij een prachtig lied in weerbarstig Twents. „Waar blijft John Lennon als je hem nodig hebt’

Klik hier om Lennon te luisteren.

De pers over De Zieke Geest, het eerste deel van zijn drieluik.

Theaterkrant (keuze van de criticus):

‘André Manuel oogt fris, fruitig en energieker dan ooit’

‘Met die zieke geest is het anderhalf uur heerlijk genieten, grinniken, schateren en besmuikt lachen.’

NRC (●●●●):

‘Tere zielen hebben bij Manuel niks te zoeken. Hij stampt graag op tenen en trakteert de bezoekers daarbij uitdagend op een triomfantelijke blik en een sardonische grijns. Tegelijk voel je de ironische onderlaag als hij zich portretteert als de strijder voor het vrije woord.’ 

De Volkskrant (★★★☆☆)

‘Gaat André Manuel zijn toon matigen? Nee, hij blijft op eigenzinnige wijze vrijheid verdedigen’

André Manuel over de recensie van De Volkskant:

beetje vaag verhaal

maar goed

het is dan ook een vaag programma

Grofgebekt, geëngageerd, bikkelhard en veelzeggend.

Al ruim 25 jaar staat deze Tukker bekend als de bikkelharde satiricus. De shows van deze compromisloze bulldozer zit vol incorrecte schimpscheuten, harde grappen en beledigingen. Maar Manuel zet ze zo slim en functioneel in dat je weinig anders kunt dan de conclusie van de Volkskrant onderstrepen: ‘’André Manuel is een van de interessantste cabaretiers in Nederland.’’

André Manuel, geboren in het Twentse Diepenheim in 1966, Tukker in hart & nieren. In zijn tienerjaren grijpt de jonge André naar de gitaar en weet vanaf dat moment; ‘dit is wat ik wil doen.’ Hij experimenteert en leert zichzelf het instrument te bespelen. Een vooropleiding van het conservatorium laat hem kennismaken met de schoolse wereld achter een muzikaal bestaan. Een kort samenzijn. Hij wil meer, hij wil vrij, hij wil zijn eigen weg.

Ongezouten mening

Op zijn twintigste kan hij leven van de muziek. Als deel van de band Fratsen, brengt hij maatschappijkritische nummers de wereld in. Wanneer de band stopt, verweeft het cabaret zich meer en meer door zijn liederen vol ongezouten meningen. De uitleg die hij geeft bij zijn liedjes wordt steeds langer. Totdat zich een voorstelling ontpopt die echt cabaret genoemd mag worden. Hij schopt tegen alledaagse dingen aan. Hij wil niet meedoen met een hype en mengt zich in politiek en maatschappelijk debat.

ANDRÉ MANUEL

We hebben ploeteraars nodig die nieuwe dingen maken waar niemand wat van snapt. Daaruit komt later iets wat begrijpelijker is voor meer mensen.

André Manuel is inhoudelijk, geestig, fantasierijk en gitzwart. Niemand laat hij onberoerd.